Άρωμα Εποχής (δύο φωτογραφίες και ένα κείμενο του Γιώργου Τουρκοβασίλη για τον Γιάννη Τσαρούχη και την Lila De Nobili)

Ο Γιάννης Τσαρούχης, μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του, στο Villeneuve-les-Sablons (Φωτ Γιώργος Τουρκοβασίλης, Παρίσι, Πρωτομαγιά 1972). 

Στις 20 Ιουλίου του 1984, έφυγε από τη ζωή, ο μεγάλος ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης.

Σήμερα, στην επέτειο του θανάτου,

δύο φωτογραφίες, και ένα κείμενο μνήμης, που μας έστειλε ο Γιώργος Τουρκοβασίλης, αναδίδουν το εξαίσιο άρωμα, μιας εποχής. 

ΑΡΩΜΑ ΕΠΟΧΗΣ

Γράφει ο Γιώργος Τουρκοβασίλης

Την άνοιξη του 74, ο Γιάννης Τσαρούχης ετοίμαζε μια έκθεση που την περίμενε από καιρό και για την οποία ήταν πολύ περήφανος.

Δεν έγινε βέβαια στο Παρίσι, όπως θα ήθελε, αλλά στη Ρώμη, στην γκαλερί «Il Gabbiano» του ναπολιτάνου art dealer, Santro Manzo, με τη σύσταση του Claude Bernare, για τον οποίο ο Τσαρούχης, είχε εκτελέσει, πολλές παραγγελίες με την νέα του τεχνοτροπία, κυρίως τις γνωστές «Τέσσερις Εποχές», τέσσερα ταμπλό με μοντέλο τον Dominique.

Είχα την τύχη να είμαι παρών σε όλη αυτή την προετοιμασία της Έκθεσης, ως γενικός βοηθός, σε κατάσταση επιστράτευσης.

Αν και τότε δεν έδινα μεγάλη σημασία, γιατί είχα το νου μου πώς να ξεφύγω και να βρω χρόνο να κάνω τα δικά μου, γύρω από τη φωτογραφία, τώρα που το σκέφτομαι, νιώθω πως εκείνη ήταν η πιο σημαντική περίοδος της ζωής μου, αφού μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον γνώρισα μεταξύ άλλων, και μεγάλες προσωπικότητες όπως τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Cartier-Bresson, και κυρίως την Lila De Nobili, που μας επισκεπτόταν στο χωριό, Villeneuve Le Sablons, κοντά στην κωμόπολη του Meru, πενήντα χιλιόμετρα βόρεια από το Παρίσι, όπου ο Τσαρούχης είχε διαμορφώσει μέσα σε ένα παλιό σπίτι με περιβόλι, το καινούργιο του άνετο ατελιέ, με το δικό του λαχανόκηπο. 

Ο Γιάννης Τσαρούχης και η Lila De Nobili, τις μέρες της προετοιμασίας της Έκθεσης της Ρώμης, σε ένα περίπατό τους, στο Meru  (Φωτ. Γιώργος Τουρκοβασίλης, Άνοιξη 1974). Η φωτογραφία, χρησιμοποιήθηκε το Καλοκαίρι του 2002, στην Έκθεση «Lila De Nobili-Γιάννης Τσαρούχης. Μία Συνάντηση»,  ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μεγάλη σκηνογράφο, ζωγράφο και ενδυματολόγο Lila de Nobili (1916-2002). Μουσείο Μπενάκη 4 Ιουλ 2002-23 Σεπτ 2002.

Η Lila κουβαλούσε πάντα μαζί της το πανέρι με τα χρώματα και τα μπλοκ ζωγραφικής, έτοιμη, σαν ρεπόρτερ, να σκιτσάρει με απίστευτη δεξιοτεχνία και ταχύτητα κάτι που θα την εντυπωσίαζε, ακόμα και στον δρόμο ή στο τραίνο, που ήταν το στάνταρ μεταφορικό μας μέσο, στη διαδρομή Paris- Meru.

Με πολλή χαρά φωτογράφιζα κάποιες φάσεις της ζωής μας εκεί, το εσωτερικό του ατελιέ, τους επισκέπτες και διάφορα άλλα.